Phân tích bài Quan Âm Thị Kính hay nhất

Tema: Analizë e fragmentit Padrejtësia e burrit në një libër me kanotazh Quan Am Thi Kinh.

Shembull ese

Quan Am Thi Kinh është një lojë e famshme e lashtë cheo e skenës cheo. Përmbajtja e librit cheo është e ndarë në tre pjesë. Pjesa 1 dënon: Thien Si, djali i Sung Ong, Sung Ba, nga një familje e pasur, u martua me Thi Kinh, vajzën e Mang Ong, një fermer i varfër. Një ditë, gruaja u ul duke qepur, burri lexoi një libër dhe e zuri gjumi. Duke parë që burri i saj kishte një luleshtrydhe të rrënjosur, Thi Kinh mori një thikë qepëse për ta prerë. Thien Si u befasua, u pushtua nga paniku dhe bërtiti shpejt, Sung Ba me zemërim fajësoi nusen e saj për vrasjen e burrit të saj, e qortoi ashpër dhe e ndoqi Thi Kinh përsëri në shtëpinë e prindërve të saj. Pjesa 2 është gjykimi i shtatzënisë së egër: Duke qenë padrejtësisht i padrejtë, por i paaftë për ta justifikuar atë, Thi Kinh duhej të pretendonte të ishte djalë dhe të hynte në tempullin e Van Tu, duke marrë emrin ligjor Kinh Tam. Thi Mau, vajza e pasanikut, e cila kishte një natyrë flirtuese, ra në dashuri me xhaxhain Kinh Tam. Nuk mund të flirtoj me Kinh Tam, Thi Color fjeti me No, i cili ishte shërbëtor dhe mbeti shtatzënë. Fshati është kapur. Fshehurazi, Thi Mau fajësoi Kinh Tam, Kinh Tam pësoi padrejtësi, u dëbua nga tre portat nga murgu (porta e tempullit), Thi Color e mori fëmijën e saj për Kinh Tam. Pjesa 3 është Oan dashuria e fituar, Thi Kinh shkoi në fronin e lotusit: Pas tre vjetësh, Kinh Tam shkoi të lypte qumësht çdo ditë për të rritur fëmijët e Thi Mau. Pastaj ajo “u kthye” (vdiq), ishte në fronin e lotusit, u bë Buda Ba Guan Yin. Para se të “transformohej”, Kinh Tam i shkroi një letër fëmijës. Vetëm atëherë të gjithë e dinin se Kinh Tam ishte një vajzë dhe e kuptuan dhembshurinë dhe durimin e saj.

Padrejtësia e bashkëshortit të saj dhe vendimi i padrejtë i të qenit shtatzënë janë dy ngjarjet kryesore të shfaqjes cheo. Me këtë, autori popullor e pasqyron tragjedinë në statusin e një gruaje të varfër në kohën feudale. Edhe pse të dy ngjarjet i përkasin dy jetëve të ndryshme të Thi Kinh, ato janë të lidhura ngushtë. Çdo situatë është e vështirë dhe e dhimbshme, por çdo situatë ka pamjen e saj. Ata kombinohen, plotësojnë njëri-tjetrin për të përfunduar tragjedinë e jetës së një gruaje. Krahas kësaj përmbajtjeje, shfaqjet cheo synojnë gjithashtu të promovojnë cilësitë fisnike të gruas dhe të dënojnë të keqen dhe të keqen në shoqërinë e lashtë feudale.

Fragment nga padrejtësia e bashkëshortit të saj është thelbi i fillimit të shfaqjes cheo. Kjo pjesë përmban pesë personazhe që marrin pjesë në procesin e krijimit të konflikteve dramatike dhe shërbejnë si sfond për personazhin Thi Kinh për të treguar cilësitë e saj fisnike. Si dhe Chong Ong i mirë janë me vullnet të dobët, nuk kanë ide, luajnë vetëm role mbështetëse për të nxjerrë në pah personalitetin shpifës dhe mizor të Sung Ba. Konflikti themelor i lojës Cheo shprehet përmes konfliktit të Sung Ba dhe Thi Kinh (vjehrra, nusja). Gjyshja adhuruese i përket llojit të gruas së keqe, që përfaqëson klasën e pronarëve feudalë me zakone të këqija si zgjuarsi, mendjemadhësi për prejardhjen fisnike, gjinjtë që i mbulojnë gojën, gjithmonë duke marrë veten si standard për të parë. Rishikimi dhe vlerësimi i të tjerëve sipas perceptimit të saj të turbullt , Thi Kinh i përket llojit të heroinës në Cheo, që përfaqëson gruan e varfër që punon. Thi Kinh është një nuse e urtë dhe e butë, por ajo akuzohet për vrasjen e burrit të saj nga i ligu Sung Ba Canh. Familja e bashkëshortit i ka shkaktuar Thi Kinh shumë padrejtësi. Ajo u akuzua rrejshëm, lumturia e saj u thye, ajo u dëbua nga shtëpia e burrit të saj dhe gjëja më e dhimbshme ishte të shihte të atin e saj të dashur duke u poshtëruar.

Konflikti midis Sung Ba dhe Thi Kinh në formë është një konflikt i drejtpërdrejtë midis vjehrrës dhe nuses, por në thelb është një konflikt i thellë midis sundimtarit dhe të sunduarve. Ky ishte butoni i parë në lojën cheo që zbuloi statusin dhe statusin e ulët të gruas së varfër në marrëdhëniet familjare dhe martesën feudale.

Skena hapëse është një skenë e jetesës së ngrohtë, (gruaja qep, qep, qëndis, burri lexon një libër), megjithëse nuk është aq e zakonshme dhe e afërt sa skena e lërimit të burrit, transplantimit të gruas, pikëllimit të buallit në këngët popullore, por tregon edhe aspiratë.për lumturinë familjare të punëtorëve.

Në atë skenë bie në sy imazhi i një gruaje që dashuron burrin e saj. Gjestet e Thi Kinh përballë Thien Si ishin shumë të vëmendshme dhe të buta. Kur burri i saj ishte i lodhur duke studiuar çdo natë, ajo e zuri gjumi, ajo pastroi divanin dhe e nxiste burrin e saj. Duke parë një mjekër të rritur nën mjekrën e burrit të saj, ajo u shqetësua për një ogur të keq. Thi Kinh dëshiron të zbukurojë burrin e saj dhe veten: E bukur para fytyrës së burrit të saj, pastaj e bukur në fytyrën time… , Da e do burrin e saj, zemra ime është kaq e qetë. Thika është e mprehtë, karta është prerë në një masë të caktuar. Humori i saj është ai i një gruaje që e do shumë burrin e saj.

Puna e mirëdashur e Thi Kinh nuk kishte përfunduar ende, kur Thien Si u zgjua befas, i zënë paniku, rrëmbeu thikën dhe bërtiti: Baba! O nënë! O fqinj! O fshat! Natën vonë, papritmas, nuk mund të shoh anomalinë … duke bërë që e gjithë familja të zgjohet. Nuk ka nevojë të pyesni fundin e tregimit, Sung Ba e mbylli menjëherë Thi Kinh për krimin e vrasjes së burrit të saj: Kjo fytyrë e guximshme! Do të vrasësh djalin e saj?

Qëndrimi i Sung Ba ishte shumë i vrazhdë dhe mizor. Kur Thi Kinh qau dhe iu lut për sqarim, Sung Ba e shtyu kokën e Thi Kinh-ut dhe më pas e detyroi të ngrinte kokën për të dëgjuar mallkimin e saj, jo për të shpjeguar apo shpjeguar asgjë.

Adhurimi i saj tek Thi Kinh është plot fjalë sarkastike, qortuese dhe fyese. Duket se sapo foli, Thi Kinh u akuzua për një krim më shumë. Ajo fajësoi Thi Kinh për të gjitha krimet e saj pa i ditur faktet. Ajo ofendoi dhe dëboi nga shtëpia Thi Kinh jo vetëm sepse mendonte se Thi Kinh vrau burrin e saj, por Thi Kinh ishte gjithashtu një grua e llastuar me një mendje të keqe; bir i një shtëpie të ulët, i padenjë për shtëpinë e saj:

Ashtu si shtëpia e saj, kjo është si një feniks si një pallua – Dhe tuong fluturues është një gjel dhe një gjel – Familja e saj është e lartë në vijën e komandës – Ti je biri i një kërmilli – Veza e një dragoi çel vezën e një dragoi – Luu Diu ngre përsëri një përrua të ngathët – Djerrina u kthye më pas në Cau Nom, vajza hapi gojën për të jetuar me të atin… Të gjitha ato fjalë dhe gjeste zbuluan natyrën e një gruaje të pasur çnjerëzore, të padrejtë.

Fjalët e saj janë të mbushura me diskriminim. Fjalori i përdorur për të krahasuar historitë e larta dhe të ulëta, të larta dhe të ulëta, të pasurit dhe të varfërit… e saj është aq e pasur sa është e frikshme. Konflikti mes nënës dhe Thi Kinh ka shkuar përtej konfliktit mes vjehrrës dhe nuses. Ajo e ktheu atë në vendin e duhur të konfliktit të klasës. Këngët janë gati për të thënë ndryshe… të përshtatshme për të shprehur qëndrimin e saj të ashpër represiv dhe zërin e saj fodullëk, mendjemadh për prejardhjen e saj, racën e saj të pasur dhe përbuzjen e saj për të varfërit. Personazhi Sung Ba u shfaq vetëm në një klasë aktrimi, por zbuloi plotësisht karakterin e gruas së keqe në rolin e kanotazhit të vjetër. Ajo u shtir si bubullimë për të treguar “magjinë e shtëpisë”. Ajo i jep vetes te drejten te krijoje “ligje” dhe “rregulla” ne familjen e Thi Kinh, megjithese ka mjaft virtyte sic e pershkruajne ritet feudale, por gjithsesi nuk pranohet nga familja sepse nuk vjen nga e njejta origjine. femijet e familjes “. Në të vërtetë, konflikti i papajtueshëm i klasave pati një ndikim të jashtëzakonshëm në këtë martesë.

Kur vjehrra e akuzoi për vrasjen e burrit të saj, Thi Kinh kishte fjalë dhe gjeste që ishin shumë të durueshme dhe të dhimbshme. Pesë herë u ankua, katër herë e qara i drejtohej burrit dhe vjehrrës. Për herë të parë iu ankua vjehrrës: Zot! Mami, më vjen shumë keq për ty, mami! Herën e dytë, ende me vjehrrën: Më vjen keq për ty mami! Për të tretën herë, ankohet burrit të saj: Më vjen shumë keq, o burrë! Për të katërtën herë, edhe një herë, u ankua dhe iu luta vjehrrës: Unë gjykoj dashurinë për ty, jam shumë e padrejtë, nënë!

Thi Kinh u ankua tek burri i saj por më kot sepse Thien Si ishte një burrë frikacak dhe i dobët. Ai e la gruan e tij me gjithë zemër të dashur, të kujdesshme dhe të lidhur me të që nëna e tij mizore të abuzonte. Në këtë kohë, Thien Su është thjesht një personazh i tepërt në skenë. Lutjet e Thi Kinh ishin si zjarri që shtonte benzinë, duke nxitur fjalët e ashpra dhe fyerjet e Sung Ba. Sa më shumë që Thi Kinh ankohej, aq më e trashë ishte padrejtësia. Në mes të familjes së burrit të saj, ajo grua e virtytshme ishte krejtësisht e vetme. Ishte vetëm hera e fundit që Thi Kinh iu ankua babait të saj biologjik, Mang Ong, se ajo mori simpati, por ishte simpatia e vuajtjes dhe pafuqisë. Mang tha me lot:

Con ơi! Dù oan dù nhẫn chẳng oan
Xa xôi cha biết nỗi con nhường nào!

Fundi i lidhjes së gabuar është se martesa mes Thi Kinh dhe Thien Si është prishur. Ajo u dëbua nga shtëpia e të shoqit.

Përpara se të dëbonin Thi Kinh, Sung Ba dhe Sung Ong gjithashtu inskenuan pamëshirshëm një lojë mizore: mashtruan gjyshin Mang për të ngrënë nipin e tij, në fakt, duke e detyruar atë të marrë vajzën e tij. Ata kanë kënaqësinë të bëjnë keq dhe duan që babai dhe djali i tyre të poshtërohen. Për më tepër, sapo ktheu dorën, Sung Ong ndryshoi marrëdhënien e tij familjare me veprime të forcës brutale. Kjo skenë është ndërtuar me detaje, imazhe dhe fjalë të gjalla:

Z. Mang: Gjysh! Më tregoni fillimin dhe fundin e historisë, zotëri!

Të përkushtuar ndaj tij: Dije këtë!

(Duke adhuruar për gjyshin e tij, ai e shtyu poshtë dhe e la. Thi Kinh nxitoi për të ndihmuar të atin. Babai dhe djali u përqafuan me njëri-tjetrin dhe qanë.)

Incidenti që Sung Ba thirri Mang Ong për të kthyer Thi Kinh tregoi karakterin e saj çnjerëzor dhe zbuloi pakënaqësinë më të madhe të Thi Kinh. Thi Kinh dukej se ishte shtyrë në kulmin e tragjedisë. Ajo luftoi në padrejtësinë e tmerrshme, dhimbjen e dashurisë së çiftit të thyer plus poshtërimin dhe dhimbjen e imazhit të babait të dashur plak që përçmohej dhe torturohej nga vjehërrit.

Në fund të orës së performancës, në skenë, vetëm dy fëmijët e Thi Kinh mbetën vetëm në mes të indiferencës së ftohtë e të pamëshirshme. Skena e babë e bir që përqafohen dhe qajnë është imazhi i njerëzve të varfër që vuajnë padrejtësinë, por krejtësisht të pafuqishëm. Canh Sung ajo atribuoi dhe fajësoi Thi Kinh u zhvillua shpejt dhe shpejt. Sa i përket skenës së Thi Kinh babë e bir duke u përqafuar dhe duke qarë, ajo zgjati në skenë. Një rregullim i tillë do të thotë të denoncosh të keqen dhe të simpatizosh thellë të mirën duke qenë të rrethuar nga valët e liga.

Qëndrimi i Thi Kinh para se të largohej nga shtëpia e të shoqit përshkruhet: Thi Kinh ndoqi babanë e saj edhe disa hapa, më pas ndaloi dhe qau, duke u kthyer për të parë nga divani te libri, koshi i qepjes dhe më pas duke mbajtur këmishën e papërfunduar. , shtrëngohu brenda. dorë.

Divani, koshi i qepjes, këmisha e papërfunduar janë dëshmi e dashurisë besnike dhe të butë të gruas që e do burrin e saj, por tashmë konsiderohet si dëshmi e mungesës së disiplinës. Ky ndryshim i papritur e bëri zemrën sentimentale të Thi Kinh-it të dhimbshme dhe të tronditur. Ndjenjat e saj shprehen me ton të trishtuar dhe tragjik:

Thương ôi! Bấy lâu nay sắt cầm tịnh hảo
Bỗng ai làm chăn gối lẻ loi.

Njëra anë janë kujtimet e lumtura të dashurisë së çiftit, ana tjetër është momenti blic i ndarjes dhe ndarjes. Linja ngjall qartë imazhin e një vajze të padrejtë, e cila është jashtëzakonisht e mjerë dhe e pafuqishme përpara një jete të pasigurt. Thi Kinh u fut papritur në një gjendje të vështirë: E dini ku të shkoni? Ku shkoni tani? Si mund të shmangë jeta e një gruaje në një shoqëri feudale skenën e Floating në mes të përroit?!

Në dhimbjen e ndarjes së burrit dhe gruas, poshtërimit të shkeljes së dinjitetit, poshtërimit të pamundësisë për të mbrojtur një baba të moshuar që u ofendua nga familja e të shoqit, Thi Kinh e mbajti ende natyrën e saj të vërtetë, të butë dhe të ligjshme. Rregullat morale të nuses dhe vajzës. Sa më i dhimbshëm të jetë lexuesi, aq më shumë Thi Kinh e urren çnjerëzimin e familjes së Sung Ba.

Në fund të fragmentit nga padrejtësia e të shoqit, Thi Kinh përkulet para babait të saj dhe më pas shpreh dëshirën e saj që ajo të pretendojë të jetë një djalë për të hyrë në derën e Budës për të praktikuar. Rruga e Thi Kinh drejt çlirimit ka dy anë pozitive dhe negative. Ana pozitive është se okulari është i vendosur të jetojë në jetë në mënyrë që të jetë qartësisht një person i virtytshëm. Ana negative është se ajo mendon se nuk është e shëndetshme për shkak të fatit të saj të paracaktuar, për shkak të fatit të keq, ndaj gjen derën e Budës për të shpëtuar nga jeta. Qëndrimit të Thi Kinh-it i mungon natyra e shëndetshme, optimiste, e guximshme e grave të varfra në këngët popullore. Ajo nuk guxoi të ngrihej kundër padrejtësive, nuk kishte shpirt të mjaftueshëm për të kapërcyer situatën e rëndë, përkundrazi, duroi me durim të mëshirshëm. Reagimi i Thi Kinh u ndal vetëm në qortimin e fatit dhe dëshirën që zemra e saj e drejtë të ndriçohej nga dielli dhe hëna.

Shfaqja Quan Am Thi Kinh në përgjithësi dhe fragmenti Padrejtësia e burrit të padrejtë në veçanti janë drama tipike cheo dhe fragmente të skenës tradicionale cheo, që tregojnë jetët tragjike dhe të bllokuara të shumë fateve, në të njëjtën kohë duke lavdëruar cilësitë e mira dhe fisnike. të grave të varfra në shoqërinë e lashtë feudale.